Heel het land is zo divers; ontelbare tinten grijs
maar zo nu en dan ontkiemt er wat kleurrijks, eigenwijs.
als een distel in het asfalt, je ziet ze wel eens staan,
hoe ze onverstoord hun gang in de grauwe massa gaan.
Op z’n stekje schiet het wortel en gaat z’n eigen gang,
de dreiging van de winter maakt het voorlopig niet bang.
de distel in het asfalt; onverminderd groeit hij voort,
steen verwordt tot gruis als z’n wortel erdoor boort.
De distel in het asfalt, z’n bloem grijpend naar de zon,
vroeg of laat wordt het bedolven onder lagen van beton,
totdat zijn wortel ondergronds de weg openbreekt,
het teer naar de zijkant duwt en z’n kop naar boven steekt
In de beweging dat de zeis het plantje heeft gerooid,
zijn al zijn zaden in het wilde weg gestrooid
storm wordt geoogst omdat onrust is gezaaid
nieuwe stekjes verrijzen waar te lang niet is gemaaid.
jonge scheuten ontstaan waar men gier heeft laten knoeien
een nieuwe generatie vrijplaatsen zal er bloeien
distels in het asfalt!
